Wat er gebeurt als de vakbonden de baas blijven;
De posterijen houden het land al lang in de greep.
Het getouwtrek tussen de vakbonden en de leiding van "Canada Post", het nationale postbedrijf, duurt voort. De overheid kijkt toe en doet zijn best om vooral niet in te grijpen.
Er wordt onderhandeld, zegt iedereen die erbij betrokken is. En het is de andere "partij" die weigert de juiste flexibiliteit te tonen. Intussen verloopt de postbezorging slechts mondjesmaat, meer er wordt af en toe wel wat bezorgd. Men is overgeschakeld van een complete staking naar een "roterende" staking. Een beetje hier en een beetje daar, zo af en toe.
Het resultaat is eigenlijk hetzelfde. Op de post kun je niet vertrouwen en als er echt iets verstuurd of bezorgd moet worden, dan is het onverstandig erop te rekenen dat de posterijen hun klus zullen klaren.
Het opvallende is dat Canadezen dit wel weten. Al zolang je je kunt heugen wordt er gestaakt om het één of ander bij de Canadese posterijen. Zelfs als de post gewoon werkt, wat af en toe inderdaad voorkomt, dan kan men maar nauwelijks op een redelijke afwikkeling rekening. Binnen de stad kan het enkele dagen duren voor iets aankomt. Buiten de stad kan het een week duren. En als het naar de andere kant van het land moet, dan is er al helemaal niets zinnigs van te zeggen wanneer iets aankomt. En zelfs of het ooit aankomt.
Met zo'n onbetrouwbaar postbedrijf, zelfs als het wel werkt, is men op zoek gegaan naar alternatieven. Die zijn er inderdaad. Briefpost is zo goed als onbestaand. Dat is overgenomen door elektronische middelen zoals e-mail, SMS of WhatsApp. Pakketpost, waar bij de posterijen leuk aan werd verdiend, hebben ze ook verspeeld aan andere bedrijven (koeriers) die telkens weer in het stakingsgat van Canada Post springen en bovendien veel efficiënter werken.
Eigenlijk is het dan ook een wonder dat de posterijen nog gedoogd worden. Zou het niet gewoon slimmer zijn die eenvoudigweg op te doeken? Er zijn goede alternatieven die werkzaam blijken en dan is men van de nukken van de vakbonden en een onwillig semi-staatsbedrijf af. Weg ermee, zeggen velen.
Maar dat kan ook weer niet. In Canada worden veel uitkeringen nog per papieren cheque en dan ook per post betaald. Vooral ouderen en de allerarmsten zijn afhankelijk van de posterijen. Zelfs belastingformulieren komen vaak nog per gewone post. Moet het bedrijf dan toch voortduren?
Een aardige geste van Canada Post is nu dat ze in ieder geval de chequebetalingen van de uitkeringen toch blijven bezorgen. Een aardig gebaar om toch bij de bevolking nog in de smaak te vallen.
