We weten het natuurlijk al decennialang dat asbest zeer schadelijk is voor de gezondheid. Het aantal kankergevallen door asbest liep de spuigaten uit. En dat probleem bestaat nog steeds.

Honderd jaar geleden was de grootste asbestmijn in de wereld actief in Canada. Inderdaad, in het plaatsje Asbestos in Québec. Het product werd voor van alles en nog wat gebruikt. Het was stevig, brandwerend, voordelig en goed te mengen met van alles en nog wat. Het zat en zit in bijna alles: tegels, vloeren, wanden, dakbedekking, pijpen ... noem maar op.

Er werd lekker verdiend in Asbestos en natuurlijk vooral door de handelsbedrijven die het product de wereld in zonden. Doordat het zo profijtelijk was, werd de wetenschap dat de asbest feitelijk ontzettend ongezond is voor mensen, lange tijd verdrukt. Geld verdienen, daar ging het om.

Inmiddels blijft het asbeststof slachtoffers maken, niet zozeer door de mijnbouw, want die is stilgevallen. Maar wel doordat het asbeststof overal is terechtgekomen, ook in de wouden in de wijde omgeving van de mijnen. Zelfs als men daar moet werken, dan kan dat nog gevaarlijk zijn.

In het gehele land, nee zelfs in de hele wereld, zijn asbesthoudende producten toegepast in de bouw. Dat is pas een probleem als men in de asbest gaat boren, dan komen die kwalijke vezels weer vrij. Maar het is een echt gigantisch probleem als een oud gebouw gesloopt moet worden. Daar wordt men dan ook telkens voorzichtiger mee.

In nogal wat Canadese steden zie je bouwruïnes staan, of meer bepaaldelijk afbraakruïnes. Dat zijn dan wat oudere woongebouwen, hallen of fabrieken, die men eigenlijk wilde slopen. Maar zodra de slopers aan het werk gingen, werd er alarm geslagen vanwege de aanwezigheid van asbestproducten. Om dat aan te pakken, vereist specialisten - en die zijn duur. Makkelijk is het dan misschien om de troep maar te laten staan.

En hoe gaat het intussen in het plaatsje Asbestos? Nou, om commerciële reden heeft men de naam van het stadje in 2020 veranderd in Val-des-sources. De "Vallei der Bronnen" zodoende. Maar och, wij weten natuurlijk wel beter.