Bah, bah: die vieze groente;
Veel Canadezen halen er hun neus voor op.
Het is toch zo gezond om gewoon flink groente te eten; je zou juist daarvan elke dag van moeten eten. Dat hebben we toch allemaal geleerd?
Met die wijsheid kom je in Canada niet ver. Veel Canadezen blieven het niet want ze vinden het maar konijnenvoer - maar er is inmiddels toch wel een beperkte markt voor. Groente wordt echter door velen gezien als een overbodige luxe.
In de supermarkt koop je producten als spinazie, sla en bijvoorbeeld paksoi veelal in extra grote verpakkingen, vaak in de vorm van een plastic bak. Het geheel wordt gespoeld en verzegeld aan de klant aangeboden. De prijs is ernaar. Er wordt, ook hier, door voedingsdeskundigen op gehamerd dat dit goede, gezonde kost is. Daar moeten we méér van eten, zo blijf je maar horen. Maar als het zo duur is en je moet er meteen een doos-vol van kopen, dan nodigt dat niet bepaald uit.
Waarom is deze groente eigenlijk zo duur? Dat is al snel duidelijk als je even het label bekijkt. Je koopt iets van duizenden kilometers ver en dat is tegen aanzienlijke kosten met spoed ingevlogen of eventueel per vrachtwagen aangeleverd. Alles vlug vlug vlug want de houdbaarheidsdatum dringt.
Je vraagt je dan ook af of dat niet anders kan. En ja hoor, dat kan. Nu zijn er in Canada niet veel kassenbedrijven - maar er is een vernieuwende bedrijfstak aan het opkomen om bladgroentes in een fabriekshal te produceren. Men legt zich daarbij toe op de hydroponische methode wat zoveel betekent als kweken op water zonder gebruik van zand. In dit soort bedrijven kweekt men ook vaak verticaal in min of meer gestapelde groeibakken. Er zijn al successen geboekt met sla, spinazie, Chinese bladgroentes, paprika's en ook bepaalde kruiden.
Dit zijn echte productiebedrijven die inmiddels winst beginnen te maken. Sommige zijn wellicht zojuist omgeschakeld van de productie van wiet (wat immers toegestaan is) naar verse groentes. Dat komt omdat er telkens minder te verdienen viel met de wiet vanwege een algemene overproductie. Dan probeert men het nu maar met groente - het groeiprincipe is toch eigenlijk hetzelfde.
Het kost flink wat energie, vooral in Canada's kille winters, om de groente te laten floreren. Maar daar staat tegenover dat het product een stuk verser aangeleverd kan worden.
Wel is nu de vraag of conservatieve Canadezen hun eetgewoontes zullen kunnen en willen aanpassen. Heb jij er ook zo'n hard hoofd in? De ontwikkeling gaat dan ook slechts langzaam.
