Het valt op dat er in Canada nog vrij veel begraven wordt, terwijl en in veel Westerse landen toch meestal wordt gecremeerd. Daar zijn goede redenen voor, behalve dan dat Canada een ietwat behoudend land is - men doet dus vaak wat de voorouders ook deden, gewoon omdat dit zo lijkt te horen.

De prijs van een teraardebestelling is vaak niet veel meer dan van een crematie. Dat is ook wel logisch, want de grond is goedkoop. Als er toch ruimte in overvloed is, dan hoef je voor zo'n stukje grond ook niet al te veel te betalen. Het gebruik in de drukkere delen van Europa om grafrechten na een of twee decennia op te doeken, dat is in Canada ook onbekend. Een graf loopt heel lang, in veel gevallen zelfs eindeloos door. Sommigen vinden dat een prettigere gedachte dan dat het terrein wordt omgespit na afloop van de huurperiode.

Opvallend is ook dat je op veel Canadese begraafplaatsen met de auto kunt rondrijden, vaak tot aan de rand van een graf. Die Canadezen en hun auto's toch - men is er helemaal op ingesteld. In dat soort situaties ben je knettergek als je je auto vol respect aan de rand van de begraafplaats parkeert en te voet verdergaat. Wie doet dat nou?

Ook vrij opmerkelijk is vaak het gebrek aan gigantische grafstenen en praalgraven. Een moderne begraafplaats ziet er als een vlakte uit met markeringsstenen in een soort wei. Het is vaak kaal en winderig - en afhankelijk van het seizoen soms ook bitterkoud. Vaak is er weinig begroeiing. Er zijn opvallende uitzonderingen in het land - bijvoorbeeld in de provincie Québec, waar men het ietwat "Europees" aanpakt.

Overal in Canada zijn er ook oude begraafplaatsen - die niet geruimd worden. In Oostelijk Canada zijn er van honderden jaren oud. In Westelijk Canada vanaf misschien honderd jaar. Die liggen vaak midden in een flink uitgegroeide stad en hebben een beetje een parkachtige functie gekregen. Niemand wordt er nog ooit begraven - want het is vol. Wel kun je er soms interessante graven vinden, van beroemdheden bijvoorbeeld. En soms ook heel erg fraaie.



Zoals te verwachten zijn er ook grafvelden van de inheemse bevolking. Waar die zijn is meer een kwestie die per legende wordt overgeleverd; ietwat vaag dus. Maar menig uitbreidingsplan is er al door op zijn kop gezet.