Heel veel klanten van de plaatselijke “Food Bank” komen met de auto om hun doos met gratis eten op te halen. Daar kijkt hier niemand van op maar ik moet er toch wat vraagtekens bij zetten.

Want hoe zit dat ook alweer? De “Food Bank” is een noodhulpvoorziening voor diegenen die niet genoeg geld hebben om zelf in de winkel eten te gaan kopen. Geen geld voor eten maar wel geld voor een auto? Dat klopt dan toch niet? Heb ik gelijk of speelt er hier toch iets anders?

Nee, ik geloof dat ik geen gelijk heb. Dat ik er met veel te Europese ogen naar kijk. Het hebben van een auto, zelfs als deze oud, gammel en bescheiden is, hoort toch wel tot de eerste levensbehoeften hier. Zonder auto kun je eigenlijk niets want je kunt nergens komen. Als je bijvoorbeeld een baan hebt, dan is het hoogst onwaarschijnlijk dat je daar met de bus kunt komen. En als het al wel kon, dan zit er haast gegarandeerd nog een stuk lopen vooraf en achteraf aan vast, plus lang wachten bij de bushalte want er zijn haast altijd schandalige vertragingen.

Zelfs als je geen baan hebt maar bijvoorbeeld af en toe naar de dokter moet of naar een andere voorziening, dan is het zelden te voet te doen. Het gebruik van de fiets is hier zo goed als onbekend en bovendien levensgevaarlijk want het verkeer is er niet op ingesteld en er zijn haast geen fietspaden.

In veel steden is het openbaar vervoer sterk uitgedund en gaat vaak maar in één richting (downtown). Voor elke andere verplaatsing zijn er gewoon geen mogelijkheden. In de kleinere plaatsen is er vaak zelfs helemaal geen vervoer of als het er al is, dan misschien een of twee keer per dag. Wie ietsje landelijker woont is helemaal op zichzelf aangewezen.

Een ander punt is en blijft dat autorijden hier eigenlijk niet erg duur is, althans in een Europese vergelijking. Auto’s zijn om te beginnen al een stuk minder duur om aan te schaffen en de afschrijving per jaar is een stuk minder. Vervolgens is er geen wegenbelasting en kost de brandstof zo ongeveer de helft. Wel is de autoverzekering vrij prijzig – maar die kan per maand betaald worden om de acute geldkrapte te voorkomen.

Overigens zijn buskaartjes hier vrij duur, zeker als je naar de abonnementen kijkt. Die geven uiteindelijk nauwelijks korting op de ritprijs. Wie denkt dat je eventueel misschien af en toe een taxi kunt nemen om bepaalde afstanden te overbruggen, die is nog verder van huis. Taxi’s zijn duur en trouwens buiten de steden ook haast niet beschikbaar. Dan moet je weer eindeloos wachten.

Wie slim denkt te zijn en dan op drukke dagen dat men echt vervoer nodig heeft, een auto wil huren, die loopt al snel vast. Om een auto te huren heb je namelijk een creditcard nodig. Die worden, over het algemeen, niet uitgegeven aan behoeftige mensen. Het gebruik van een deelauto dan? Dat zou hier uitkomst kunnen bieden, maar ook die zijn er in Canada nauwelijks. Letterlijk ieder voor zich!

Zo is het dan toch redelijk te verklaren dat er zoveel auto’s komen aanrijden bij de Food Bank. Het blijft in velerlei opzichten een droevige, armoedige toestand waar Canada zich misschien het best diep voor zou moeten schamen.