De Canadese overheden hebben gigantische bedragen klaarstaan voor de bouw van EV’s (Electric Vehicles) en de bijbehorende fabrieken en toeleveringsbedrijven.

Met veel fanfare zijn er bedrijven uit verschillende landen aangetrokken om de productie van Elektrische voertuigen flink van de grond te krijgen. Volkswagen is er een van, die zou een enorme accufabriek gaan neerzetten. Northvolt uit Zweden zou ook aan de slag gaan. En Honda heeft ook, hand in hand met de overheid, enorme aankondigingen gedaan.

Maar dat was allemaal vorig jaar of zelfs het jaar daarvoor. Inmiddels zijn er wel wat dingen veranderd en dan hebben we het natuurlijk vooral over de toestanden aan de andere kant van de Amerikaanse grens. Politiek liggen elektrische auto’s ineens niet meer zo in de schijnwerpers. Het ziet er naar uit dat men in de VS liever verder gaat met de ouderwetse benzine-slurpende auto’s. Zo is men het gewend, zo verkiest men het.

Het volgende probleem is aan de grens. Ofschoon Canada nog wel kan profiteren van eerder gesloten verdragen over vrijhandel voor wat betreft auto’s en auto-onderdelen binnen Noord-Amerika, heerst er twijfel. Nog maar enkele maanden geleden probeerde Dictator Trump er ineens een einde aan te maken door gigantische invoerrechten af te kondigen.

Nu werden die invoerrechten wel weer grotendeels afgezegd, maar het neemt niet weg dat er gigantische marktonzekerheid is ontstaan. Hoe zal het volgende maand wezen, of volgend jaar? Een bedrijfsinvestering van miljarden Dollars kijkt naar de lange termijn. De onduidelijke verwachtingen zijn funest voor het investeringsklimaat – geen wonder dan ook dat velen even op de pauzeknop drukken.

Afgezien van Northvolt dat “gewoon” over de kop is gegaan, hebben de andere spelers in dit vakgebied inmiddels aangekondigd dat ze de kat nog even uit de boom willen kijken. Om de productie over te schakelen naar elektrische auto’s is erg riskant, zo vindt men. Men wil niet blijven zitten met een gigantisch parkeerterrein vol met nieuwe EV’s.

Waar men misschien nog minder trek in heeft, om voor miljarden te investeren in moeilijk te verkopen producten. Als niemand de batterijen koopt, dan sta je mooi te kijken met je batterijenfabriek. Als bijna niemand EV’s koopt, dan moet je misschien even niet investeren in gespecialiseerde productielijnen voor deze kostbaarheden. Al met al kijkt men het nog even aan. Het gaat om uitstel, niet afstel, zo wordt er benadrukt.

Dat moet men ook wel zeggen want anders komen de miljarden subsidiegelden in het geding, die de Canadese overheden al hebben klaarliggen en zelfs deels al hebben uitgekeerd. Door te zeggen dat het allemaal nog wel goed zal komen, blijven de mogelijkheden in alle opzichten nog open.

Zelfs GM doet de deuren toe. Men houdt er gewoon mee op om elektrische auto’s te produceren in één bepaalde Canadese fabriek. Wat dan weer wel loopt is de fabriek van Stellantis waar reeds miljarden in zijn geïnvesteerd en die op het punt staat ook echt geopend te worden. Dus dat gaat dan in ieder geval nog wel door – als de berichten althans op waarheid berusten.

Er is, overduidelijk, een vies spelletje met overheidssubsidies aan de gang. Alles is onduidelijk en de feiten worden bewust vaag gehouden. En uiteindelijk draait de belastingbetalende                       burger voor de ellende op.