Canada heeft er weer een vette staking bij;
Het luchtvaartpersoneel van Air Canada legt het werk neer.
Zoals bekend wordt er veel gestaakt in Canada. De verhoudingen tussen werkgevers en werknemers zijn nu eenmaal voorbestemd om weinig medewerkzaam te zijn.
Er wordt dan ook al snel naar het staakwapen gegrepen. Doordat alle werknemers verplicht bij dezelfde vakbond “union” zitten, is het ook meteen een “closed shop”. Iedereen doet mee bij stakingen zodat deelroosters ondenkbaar zijn. De boel gaat dan ook vaak compleet plat.
Bij Air Canada is het nu zover. Na eindeloos onderhandelen over een salarisverhoging, stapten alle 10.000 cabinepersoneelsleden gewoon op. Vanaf gisteren staan daardoor alle vliegtuigen van de maatschappij aan de grond en worden er dagelijks 130.000 reizigers gedupeerd. Die reizigers hebben wel bepaalde rechten maar hoe het feitelijk loopt is onduidelijk.
Men kan zijn geld terugkrijgen voor de niet gebruikte vlucht, men kan een tegoedbon krijgen of men kan op een ander vliegtuig van een andere maatschappij gezet worden om toch nog op de plaats van bestemming te komen. Die methode kost de maatschappij het meest want de prijzen bij de overblijvende vliegmaatschappijen zijn ineens door het dak gegaan vanwege de beschikbaarheidstekorten. Het is een logische marktwerking.
De overheid ziet dit ook wel maar aarzelde eerst om in te grijpen. Men moedigde partijen aan om tot een compromis te komen, maar dit wilde echt niet lukken. Zo is de staking in gang gezet en is het weer een groot rommeltje op de transportmarkt – en dat in een land dat erg afhankelijk is van de luchtvaart, waarin bovendien vrij weinig grote concurrenten zijn.
De klant is het haasje. Velen zijn er gestrand, vaak op plekken waar men helemaal niet wil zijn. De maatschappij is moeizaam te bereiken, wat ook weer geen wonder is want iedereen moet ineens een medewerker aan de lijn hebben – meestal zonder succes. Of althans met eindeloze wachtperiodes. De handelingen die men on-line probeert te doen, die lukken gewoon niet.
Onder zulke omstandigheden heeft de federale overheid wel een paardenmiddel. Men gebiedt de partijen om aan bindende bemiddeling deel te nemen en ook dat men terstond weer aan het werk moet. Er is een wet die dit regelt in het nationaal belang. En dat is het inderdaad wel want Canada komt een heel eind stil te liggen, zonder vliegtuigen.
De vakbonden zijn behoorlijk boos want, zo zegt men: “The government is crushing the flight attendants’ charter rights”. Heel schaapachtig deelt de maatschappij mee dat ze ”deeply regret the inconvenience bestowed open members of the traveling public.”
Toch zal de bindende bemiddeling het probleem gaan verlichten. Maar wanneer precies die vliegtuigen weer de lucht in gaan? Joost zal het weten. Iedereen aarzelt maar wat.
