Moderne landen weten wel wat te doen met de rioolproductie. Daarvoor werden en worden overal rioolwaterzuiveringsinstallaties gebouwd. Niks bijzonders.

Ook in Canada staan er heel wat. Zoals bij veel Canadese infrastructuur loopt men hier en daar wat achter wat vaak te verklaren is door een aanzienlijke bevolkingstoename. Waar er meer mensen zijn, heb je meer installaties nodig en dat kost flink wat geld. Dat is terstond een politiek probleem want geld uitgeven is en blijft nogal een dingetje.

Waar dit tot uitstel leidt, moet er regelmatig onafgewerkt rioolwater geloosd worden. Dan wordt er tijdelijk een nabijgelegen recreatiestrand gesloten vanwege de viezigheid. Canadezen zijn er wel aan gewend.

Honderd duizenden huizen en zelfs veel bedrijven in Canada zijn niet aangesloten op het riool. Dat levert een heel ander probleem op. De productie wordt tijdelijk opgevangen in een ondergrondse tank. Af en toe moet die tank geleegd worden en dan heb je wel een ander probleem: waarnaartoe met de smurrie?

In veel buitenwijken, waar de huizen verder van elkaar staan, is het heel gebruikelijk om de vrachtwagen te ontwaren die er weer met een geurige tank vol vandoor gaat. Ook bij afgelegen bedrijven is dit een goedkopere methode dan om er dure, lange rioolpijpen, pompstations en drukleidingen te plaatsen.

Maar hier komt het: waar moet die smurrie nu heen? Eigenlijk moet dit ook naar de rioolwaterzuivering maar die kan de aanlevering uit het stedelijk gebied al nauwelijks aan. Hier en daar draait men overuren maar op veel plekken worden er creatieve oplossing uitgedokterd - en die zijn allemaal behoorlijk vies.

Op heel wat plaatsen worden de dampende vrachtwagens niet meer geaccepteerd en moet de smurrie opgeslagen worden. Ook allemaal erg onsmakelijk. Het probleem begint terug te slaan op huiseigenaren en bedrijfsmanagers. Wat te doen als de tank begint te overstromen?

Al met al is het een dom probleem, gewoon het gevolg van een gebrek aan planologie. Het is allemaal op te lossen. De beurs zal getrokken moeten worden, dat wel. En dat doen "we" ongaarne.