Bericht van Statistics Canada over 's lands welvaart;
Sommigen worden rijker; velen worden armer.
Je hoort het wel vaker dat de rijken telkens rijker worden en dat de armen telkens armer aan het worden zijn. Niet alleen in Canada wordt deze moderne aangelegenheid wel aangeklaagd.
Opvallend is dat “Statistics Canada”, de overheidsinstantie die statistische gegevens uit weet te pluizen, nu ook met gegevens komt, die lijken te bevestigen dat de financiële ongelijkheid in Canada zich aan het verergeren is. Meer bepaaldelijk keek men naar de vermogenssituatie van de mensen om zo diegenen die het meest hebben te vergelijken met diegenen die het minst hebben.
Ook op dat vlak is de trend duidelijk: wie veel had, heeft nu veel meer – wat deels wordt verklaard door de explosieve stijging van de huizenprijzen en de successen op de aandelenmarkten. Maar voor de mensen die weinig hadden valt er niets te vieren. Die betalen juist alleen maar extra veel meer huur in de overspannen woningmarktsituatie.
Statistisch gezien stelt “Statistics Canada” vast dat momenteel 20% van de bevolking de beschikking heeft over 65% van het landelijk vermogen. Dat is opmerkelijk genoeg maar de situatie is zich al jaren aan het aanscherpen, wat ook weer logisch te verklaren valt uit het snel oplopen van de waardes waar mensen mét geld over het algemeen er wel wat van hebben (huizen en aandelen).
Wie niet over vermogen beschikt en bovendien een baan heeft waarbij weinig wordt verdiend, die heeft de levensomstandigheden behoorlijk zien verslechteren de afgelopen jaren. Afgezien van huisvesting, wordt er steen en been geklaagd over de sterk opgelopen kosten voor de eerste levensbehoeften.
Omdat Canada ook geen begrippen kent als huurtoeslag of zelfs maar een behoorlijke bestaanszekerheidsgarantie voor wie in het verdomhoekje zit, is de armoede eigenlijk ook een soort muizenval. Als je er eenmaal inzit, dan kom je er nog niet zo gemakkelijk weer uit.
De mensen beginnen een beetje onrustig te worden: "It's a crazy statistic to me. I feel like there is a pretty big gap right now. There should be more help for people and less of that gap.", dit als commentaar van een weinig rijk overkomende Canadees.
Een ander zegt: "The whole structure maybe sounded great at first, but something has got to change. I just don't think the government cares about the poor, because if they did, there would be systems in place to stop this."
Maar zo werkt dat niet in Canada. De heersende gedachte is dat je mensen juist motiveert tot productie door de armoede te handhaven. Wie niks te makken heeft, die zal alles aanpakken om verder te proberen komen. Dat moet wel want anders kun je je huur niet betalen en geen etenswaar kopen.
Doordat je als werk moet nemen wat je ook maar kunt krijgen, zullen velen ook daar weinig plezier aan beleven. Inderdaad lijken er in Canada ontzettend veel prutbaantjes te zijn. Hard werken en weinig geld verdienen, terwijl je eigenlijk geen werknemersrechten hebt.
Het is ook daarom dat je gerust kunt stellen dat Canada niet echt een leuk land is voor mensen die weinig geld hebben. Daar staat echter tegenover dat je vrij goed zit als je flink geld hebt.
