We hebben het allemaal gehoord, ook via de NAVO-top in Den Haag. De landen verbonden in de NATO gaan vijf procent van hun BNP opzijleggen voor defensie. En dat betreft dus ook Canada.

Al decennialang, eigenlijk sinds het einde van de zogenaamde “koude oorlog”, heeft Canada beknibbeld op defensie. Het militaire apparaat was maar een ouderwets begrip en eigenlijk niet meer nodig in de moderne tijden. Door het wegvallen van agressieve vijanden, zou het gewoon verspild geld zijn om een aanzienlijk leger, een luchtmacht en een marine te herbergen.

Heel eerlijk gezegd wist Canada natuurlijk ook al wel dat het behoorlijk onder de veiligheidsparaplu van de Verenigde Staten kon schuilen. Die hebben altijd een machtig leger gehad, een enorme luchtmacht en een niet te onderschatten marine. Vanzelfsprekend zouden ze hun bondgenoot wel te hulp schieten als dat ooit nodig mocht zijn. Maar waarom zou het eigenlijk ooit nodig zijn? De wereld was toch een stuk vriendelijker geworden?

Ineens in dat anders geworden en flink ook. Plotseling is Rusland weer een dreiging terwijl men ook telkens voorzichtiger naar China en zelfs Noord-Korea gaat kijken. Canada wil ook zijn zeeroute door de Noordelijke IJszee gaan beschermen – want daar wordt al reikhalzend naar gekeken door anderen.

Intussen erkent Canada ook dat er een zekere dreiging uit het zuiden komt, vanuit de Verenigde Staten. De haatdragende en agressieve taal van Dictator Trump is niet op dovemans oren gevallen. Zou Canada zich nu ineens moeten verdedigen tegen de VS? De gedachte is afschrikwekkend en onrealistisch. Zelfs flink uitgebouwde Canadese strijdkrachten zouden geen schijn van kans hebben tegen de oppermacht van de Amerikanen.

Inmiddels heeft Trump zijn toon wel weer gewijzigd. Canada hoeft misschien niet overgenomen te worden, maar het zou wel meer aan defensie moeten gaan uitgeven. Het vijf-procent stokpaardje van Trump bleef maar terugkomen – en niet alleen voor Canada. Overal in de NAVO moet er meer geld opgehoest worden voor defensie. Wie niet meedoet, stelt zich open voor de toorn van de despoot.

Al vrij snel heeft Canada toegegeven. Om vijf procent te gaan besteden aan defensie, dat zou een verdriedubbeling wezen van het huidige defensiebudget. Daarmee zou een enorme omschakeling van de overheidsfinanciën vereist zijn. Concreet gezegd: er moet zo’n $100 miljard per jaar extra op tafel komen, van momenteel ongeveer $50 miljard. Totaal $150 miljard – per jaar.

Terwijl Canada zich in die zin erg gedwee opstelt, krabben velen zich toch wel achter de oren. Want hoe gaan we dat dan eigenlijk betalen. Zullen we de belastingen dan maar eens flink gaan verhogen? Stel je voor, 10% extra omzetbelasting zou nog niet genoeg wezen. Of een enorme opslag in de inkomstenbelasting? Ha ha, de kiezers zouden gigantisch in opstand komen.

Dan maar keihard gaan snoeien in de uitgaven? Misschien kunnen de sociale bijdragen flink omlaag? De wegenbouw? Het ambtenarenapparaat? De gezondheidszorg? Wie durft er te kiezen waar al dat geld vandaag zal moeten komen?

Vast staat al wel dat het laatste woord over dit niet-zo-kleine financiële probleempje nog niet is gezegd. Het is leuk om gul “5%” te garanderen. Maar vervolgens moet het nog wel opgehoest worden.