Het laat zich misschien al raden wat Canadezen bedoelen als ze het hebben over hockey. Ze bedoelen dan “uiteraard” ijshockey want dat is zo’n beetje de nationale sport.

Wie uitlegt dat hockey een heel andere sport is, die op een grasveld gespeeld wordt met enthousiaste, soms zelfs ietwat bekakte deelnemers, die zal met ongeloof worden aangekeken. Een enkeling weet het dan toch: oh, zeggen ze dan, je bedoelt “field hockey”. Het is dus maar net wat ergens het bekendst is en in Canada is dat, zonder meer, de ijshockeyvariant.

Velen in Canada gaan ervan uit dat ijshockey in Canada is uitgevonden. Er zijn zelfs verschillende steden en zelfs dorpen die zichzelf adverteren als de “birthplace of hockey”. Toch kan er maar een de eerste geweest zijn dus is men maar eens op onderzoek gegaan en wat blijkt dan? Men speelde al ijshockey in de 17^e eeuw in Engeland op de ijsschotsen in de Thames.

De sport is sindsdien razendpopulair geworden in nogal wat koude landen: Zweden, Rusland en natuurlijk ook Canada – maar de VS, Finland en zelfs Duitsland blazen ook een goed nummertje mee. Inmiddels is men, dankzij koelinstallaties, al niet meer afhankelijk van langdurig vriesweer. Zelfs in snikheet Florida zijn er ijsstadions – als je de machines maar hard genoeg laat stampen kan alles.

In Canada is er in elk stadje minstens een “arena” te vinden, zoals men een overdekt ijsstadion noemt. Meestal zijn dit niet bepaald luxueuze aangelegenheden, zo van het type waar een blind paard nog geen schade zou kunnen doen. Eerlijk gezegd zijn dit ook vaak wat oudere gebouwen die eigenlijk nauwelijks gemoderniseerd werden de afgelopen decennia. Helaas gaat ook dit hand in hand met het verval van de openbare voorzieningen in het land en de ondergang van de infrastructuur.

Op televisie zijn er ontzettend veel ijshockeywedstrijden te zien die altijd geopend worden met het luid meezingen van het Canadese volkslied, zelfs wanneer het gewoon twee Canadese teams zijn die tegen elkaar strijden. Het gaat er vaak ruig aan toe met vechtpartijen op het ijs en zelfs op de tribunes. Dat hoort er allemaal bij.

Elk Canadees jongetje moet gaan ijshockeyen. Velen doen dat ook echt officieel in verenigingsverband, wat een aanzienlijke aanslag is op het huishoudbudget van de ouders. Schaatsen, kledij, helm en zelfs de eigenlijke ijshockeystick, voor alles moet stevig betaald worden. Er zijn daarvoor trouwens echt gespecialiseerde winkels in bijna elke zichzelf respecterende woonplaats.

Tegenwoordig doen  ook de Canadese meisjes wel mee met de sport maar het zou nog wel eens een heel tijdje kunnen duren voordat het damesijshockey net zo voornaam wordt als het herenspel.

Canadezen winden zich telkens enorm op als er een Canadees ijshockeyteam moet spelen tegen het Amerikaanse. Dit wordt al snel een stortplaats voor emoties van nationale trots – waarbij flink wat balorigheid aan de dag wordt gelegd. De volgende dag op het werk praat iedereen er over.

En tóch is ijshockey niet eens Canadees nationale sport. Zoek het maar eens op. Officieel is

Canada’s nationale sport: lacrosse. Als jij niet weet wat dat voor een sport is, dan ben je niet de enige. Veel Canadezen kennen deze sport trouwens ook niet dus hoezo dan “nationale sport”.

Geen wonder dan ook dat veel Canadezen je zullen vertellen dat ijshockey gewoon de Canadese nationale sport is. En hoe noemen ze het dan ook alweer? Oh ja, kortweg “hockey”.