Canadezen drinken graag bier. Bijna al het bier wordt verkocht in blikjes en nauwelijks in flessen. Dat levert nu ineens, dankzij de strenge invoerrechten, aanzienlijke problemen op.

Dictator Trump had aangekondigd dat er, om te beginnen, een 25% heffing zou komen op aluminium uit Canada, en trouwens niet alleen uit Canada. Maar doordat het aluminium waarvan bierblikjes gemaakt worden uit Canada afkomstig is, volgen we het leven van zo’n blikje even.

Als het onbewerkte aluminium wordt ingevoerd van Canada naar de VS, dan moet er zo 25% invoerrecht worden afgedragen door de importeur aan de Amerikaanse overheid. Er zijn verschillende fabrieken die de blikjes maken in de VS maar momenteel geen enkele in Canada. Een Canadese brouwerij heeft dus geen keus – die moet de blikjes in het buitenland kopen. Dat kan eventueel in China maar het blijkt toch praktischer te zijn die in de VS te halen.

Als die blikjes vervolgens, nog leeg, de grens overkomen, terug naar Canada, dan is het weer prijs. Het gaat dan om de strafinvoerrechten die Canada oplegt tegen de VS. Dit drijft de prijs van het aluminium blikje nog weer eens omhoog.

Vervolgens wordt het blikje bij de Canadese bouwerij gevuld en verzegeld, verkocht, verhandeld en uiteindelijk geconsumeerd door een dorstige Canadees. Er blijft een leeg blikje over. Meestal komt dat ergens terecht in een bak voor hergebruik waar het geheel, uiteindelijk, weer teruggestuurd wordt naar de VS, waar er opnieuw 25% heffing over het hergebruikte materiaal wordt geheven bij import.

Als het blikje uiteindelijk, gemaakt van hergebruikt aluminium, weer terugkomt naar Canada, dan zal er ongetwijfeld opnieuw aan de grens flink afgerekend mogen worden. Het een en ander leidt er uiteraard toe dat het bier duurder zal worden. Men schat inmiddels dat het zo’n $5 per schaal van 24 blikjes zal wezen. Allemaal dus om het wederzijdse geduvel met de invoerrechten te bekostigen.

Je zou je natuurlijk kunnen afvragen waarom Canada niet gewoon zelf, thuis, die blikjes wil vervaardigen. Ooit was dat heuselijk ook zo maar men vond al snel dat het toch echt efficiënter was om grote blikjesfabrieken op gecentraliseerde plekken te hebben dan overal kleintjes. En laten al die grote blikjesfabrieken nu net aan de overkant van het douanekantoor staan. Pech gehad dus, betalen maar!

Er wordt nu snel overleg gepleegd tussen de fabrieken waar blikjes worden gevuld, of het toch niet slimmer zou wezen weer zo’n blikjesfabriek in Canada neer te zetten. Dan heeft men vele malen voordeel doordat de invoerrechten wegvallen. Het zou ook werkgelegenheid in Canada scheppen.

Het grappige detail daarbij is dat Trump de invoerrechten juist invoert teneinde fabrikanten te dwingen vooral in de VS te produceren. In dit geval is het dan overduidelijk dat de invoerrechten eigenlijk gunstig uitpakken voor die nieuwe mogelijke Canadese werkverschaffers en dat de Amerikaanse fabrieken er klanten door zullen verliezen. Tja, dat is dan echt “net goed” zo.

Dat hele idee om plotseling invoerrechten op van alles en nog wat te gaan heffen was gewoon slecht doordacht. Trumps politieke achterban vindt het allemaal prachtig maar de realiteit zal hen hopelijk snel achterhalen.