Enkele jaren geleden verzon een slimmerik het woord “staycation” om aan te geven wat je doet als je wel vakantie hebt maar nergens naartoe kunt gaan, meestal door geldgebrek.

Veel Canadezen vonden het wel een grappig woordje en hebben het overgenomen in hun algemene vocabulaire. Opvallend is dat de meeste Canadezen helemaal nergens naartoe gaan als ze vakantie hebben. Men worstelt vaak al enorm met alle rekeningen die er telkens weer betaald moeten worden en bijna iedereen leeft toch al aan de grens van de maximale financiële mogelijkheden. Voor snoepreisjes is er vaak gewoon geen geld.

Er komt eigenlijk ook wel bij dat voor de meeste Canadezen het vaak ontzettend ver weg is om ergens naartoe te kunnen gaan. Een reisje naar een leuke Europese bestemming, dat maakt bijna niemand mee in Canada. Te ver, te duur en de reis is bovendien schrikbarend lang. Als je toch al maar heel beperkt vrije dagen krijgt, dan worden verre reizen helemaal bezwaarlijk. Vergeet niet dat veel Canadezen maar twee weken betaald vrij krijgen per jaar, sommigen krijgen wel drie weken. Meer komt wel voor, maar dat is behoorlijk zeldzaam. Dus zit je gewoon vast op de plek waar je nu eenmaal woont.

Ook kent Canada het begrip vakantiegeld niet. Wat men in veel Europese landen wel krijgt, namelijk een extra betaling van bijna een maand salaris om je vakantie te kunnen betalen, dat is een onbekend fenomeen in Canada. Velen vinden het al een wonder dat je überhaupt doorbetaald krijgt gedurende je twee weken vrij. Dat zijn nog er eens 19^e-eeuwse arbeidsverhoudingen.

Wat Canadezen natuurlijk wel hebben, is de nabijheid van de Verenigde Staten. Als je eerlijk bent, dan is het toch wel zonneklaar dat er prachtige streken zijn in dat land. Voor veel Canadezen is dat te berijden, vooral voor het grootste deel van de bevolking dat toch al vrij dicht tegen de grens aan woont.

Maar nu, met Dictator Trump en zijn onbeschofte bejegening van Canada en trouwens ook nog een boel andere landen, zijn velen erg terughoudend om de grens over te gaan.

Luchtvaartmaatschappijen merken het ook: er worden veel minder vluchten naar het zuiden geboekt dan vorig jaar. Dat is een stil protest dat vrij algemeen in Canada wordt nageleefd. Het is “bon ton” om niets Amerikaans te kopen en om er niet meer zomaar op bezoek te gaan.

Het suffe woordje “Staycation” begint er dan ook een extra betekenis bij te krijgen. Als je in eigen land vakantie viert, dan telt dat ook als een “Staycation”. Ontegenzeglijk zijn er prachtige plekjes te vinden in Canada. Daarvan moeten veel Canadezen ook toegeven dat ze vaak nog helemaal niet in eigen land op reis zijn geweest. Idioot natuurlijk, zeker omdat het zo’n groot en divers land is.

Daarmee is de toon dan ook gezet voor veel Canadezen om dit jaar eens in eigen land iets te ondernemen. Dat is niet altijd een goedkope reis, want bijvoorbeeld binnenlandse vluchten zijn vaak peperduur. Maar er zijn misschien mogelijkheden om ergens per auto naartoe te gaan? Hoe dan ook, de boekingen bij veel ondernemers in de overnachtingsbranche zijn enorm aangetrokken.

Dit is best goed nieuws in een land waar er flink gepiept wordt over de verliezen die er geleden zullen worden vanwege de nieuwe invoerrechten. Zo zien we maar weer: sommigen hebben het zwaar maar anderen doen er juist hun voordeel mee.