Gevonden: een goudeerlijke Canadees;
Als de hebzucht naar het tweede plan verhuist.

Canadezen hebben wel de naam dat ze gigantisch geldzuchtig zijn en dat ze, zeker in dat opzicht, vergeleken kunnen worden met de Amerikanen. Is zo’n typering eigenlijk wel eerlijk?
In een hebzuchtmaatschappij waar alles draait om meer geld is het niet zo verwonderlijk dat er voor velen gewoon niets belangrijkers is dan geld, geld geld. Mensen praten er veel over en doen haast alles om aan meer poet te komen. Zo is het nu eenmaal. Geld is zeker geen taboe!
En dan lees je in de krant van die dame die bij de bankmachine een bedrag van $1000 uit het gleufje zag steken. Kennelijk had de vorige klant het bedrag wel proberen op te nemen maar was vervolgens er weer vandoor gegaan zonder het stapeltje geld mee te grissen. De vraag is dan: wat deed die dame met het geld?
Gelukkig hebben we te maken met een goudeerlijk persoon die er niet over hoefde te denken wat te doen met deze aanzienlijke schat. Ze ging meteen naar de voordeur van het kantoor maar trof die gesloten aan. Dus is ze, met het geld, gewoon de volgende dag teruggekeerd om het af te geven.
Voor veel mensen zou dit niet de gewoonste zaak van de wereld zijn. Men zou waarschijnlijk liever het geld wegstoppen en er zo gewoon mee verder leven. Dat klopt natuurlijk niet maar als de hebzucht overheerst, dan is het misschien te begrijpen.
De dame vond het de gewoonste zaak van de wereld. Ze zegt: "If you find money that doesn't belong to you and you can return it, please do, you can't build your own happiness on someone else's pain."
De bank haastte zich om de duizend Dollar terug te geven aan de man die het geld had laten zitten in de bankmachine. De bank legde al uit dat dit alleen maar zo kon omdat de goede vinder zo eerlijk was. Als het geld niet was teruggebracht, dan zou de bank niet nogmaals $1000 ter beschikking stellen want om zoveel geld zomaar achter te laten, dat was als vanzelfsprekend natuurlijk uitsluitend de schuld van de klant.
De eigenaar van het geld ging nog wel achter de dame aan om haar een geschenk aan te bieden maar dat wees ze af. Dat was niet nodig, vond ze. Iedereen zou zo moeten handelen. Dat is misschien wel zo maar het gebeuren wordt toch door de media breed uitgemeten. Want ja, zo zou een ieder moeten handelen maar slechts weinigen zouden het waarschijnlijk ook echt zo doen.
Het is daarmee gewoon een “feel-good story”. Laten we er eens blij om zijn dat er zulke goede mensen zijn die ook aan de belangen van anderen kunnen denken.