Het Gros Morne "National Park";
Een prachtig stukje Canada, in Newfoundland.
Canada is rijk aan nationale parken en als een van de grootste daarvan staat bekend het “Gros Morne National Park”, behoorlijk afgelegen op het hoofdeiland van Newfoundland & Labrador.
Deze zomer is het park bijzonder in het nieuws geraakt omdat het er drukker is dan ooit tevoren. Dit heeft te maken met de neiging van veel Canadezen om hun vakanties in Canada door te brengen en juist de VS te vermijden. De boycot van Dictator Trump en zijn gezellen duurt immers voort.
Het park is gigantisch (zo’n 1800 km2) en wordt geroemd vanwege de overweldigende natuurlijk schoonheid. Het is bovendien een geologisch interessant gebied omdat je hier goed de uitwerking van de tektonische platen kunt zien. Geen wonder dat het geheel inmiddels ook een UNESCO werelderfgoed is geworden.
Het toerisme is goed voor de streek omdat er veel armoede heerst in de wijde omgeving. De streek is afgelegen en heeft veel bewoners zien vertrekken gedurende de afgelopen decennia. De activiteit rond het nationale park doet veel goeds: de restaurants zijn drukbezocht, de winkeltjes doen flink zaken en de overnachtingsgelegenheden zijn volgeboekt in de wijde omgeving.
Een populaire methode om het park te verkennen is om een kampeerplek te bemachtigen. Ook die zijn al heel lang volgeboekt. Veel bezoekers maken uitgebreide wandelingen over het prachtig onderhouden stelsel van paden en wegen. Daarbij is een ontmoeting met een moose (eland) heel gewoon. Er wonen ook veel beren maar die zijn van de ongevaarlijke soort: de zwarte “Amerikaanse” beer.
Veel bezoekers gaan naar de kust waar de kans groot is dat men, ook in de zomer, ijsbergen kan zien drijven. De rotsformaties en stranden zijn prachtig en de rust en ruimte zijn indrukwekkend.
Ofschoon de provincie Newfoundland & Labrador voornamelijk Engelstalig is, ligt het nationale park op federaal land en is daardoor officieel tweetalig. Wie hier wil werken, moet dan ook redelijk Frans kunnen spreken, wat een beetje een lastige opgave is voor velen in deze uithoek van Canada. Als je er aankomst, wordt alles ook echt tweetalig aangegeven. Je wordt zelfs tweetalig aangesproken.
Toegang tot het park is niet gratis, alleen al om binnen te mogen bestaat er een basistarief van $11 per persoon. Gelukkig zijn er veel kortingen voor jongeren, ouderen, groepen en mensen met beperkingen. Af en toe zijn er ook gratis periodes maar hoe dat precies zit, verandert telkens.
Wie naar het park toe wil komen, moet van verre reizen houden. De autorit van de veerboot naar Gros Morne alleen al duurt vier uur. Tel daar de vaartijd van de pont bij op en de rit naar de boot aan de andere kant, en het wordt duidelijk dat je hier niet zomaar komt.
Wel kan men een georganiseerde reis boeken en dat doen velen, vooral ouderen, ook graag. Een dure oplossing om er te komen is om te vliegen naar Deer Lake maar dat is dan wel een snelle manier. Plaatselijk openbaar vervoer is er nauwelijks, zoals gebruikelijk in Canada. Je moet maar een auto huren.
Gros Morne National Park is echter een prachtige bestemming waar gelukkig meer en meer bezoekers op af komen. Zelfs buiten het hoogseizoen is het prachtig en dan zelfs nog een stuk rustiger.
