Ook Canada heeft een teruglopend geboortecijfer, net als veel andere westerse landen. Deze situatie duurt zo al heel lang voort maar men denkt dat het op te lossen is.

De overheid pakt het hard aan om er wat aan te doen. Men biedt inmiddels opmerkelijke douceurtjes voor aanstaande en nieuwe ouders. Het meest opmerkelijk is wel het zwangerschapsverlof. De lengte van het standaardverlof is inmiddels opgelopen tot maximaal 15 weken voor en liefst 35 weken na de geboorte. Al met al dus bijna een jaar. Gedurende die periode verdient men 55% van het eerder genoten salaris. Deze voorziening wordt betaald uit het werklozenfonds (employment insurance benefits) en kan ook deels door de vader worden opgenomen. Er is zelfs een voorziening voor adoptieouders - deze is nog langer (61 weken) maar hanteert een lager percentage van het eerder genoten salaris: 33%.

Zoals gebruikelijk in Canada, worden alle medische kosten die verband houden met de zwangerschap en geboorte, gedekt door de nationale ziekteverzekering (Medicare). Canadezen zijn daar over het algemeen trots op omdat het bezuiden de grens heel anders kan uitpakken voor diegenen die niet toevallig goed verzekerd zijn.

Ook is er een gulle kinderbijslaguitkering die meteen ingaat na de geboorte. De hoogte hiervan is afhankelijk van de leeftijd van de kinderen, van de inkomsituatie van de ouders en ook van welke provincie. Veel mensen krijgen iets van $6000 per jaar en dat is nog eens belastingvrij ook. Wat betreft gesubsidieerde kinderdagverblijven loopt Canada nog achter maar er zijn telkens weer aankondigingen dat dit nu snel beter zal worden. Het is trouwens erg afhankelijk van de provinciale budgetten hoe men met dit onderwerp omgaat. In de meeste provincies is het echter gewoon mogelijk dat beide ouders kunnen werken.

Schoolgeld, zelfs voor de middelbare school, bestaat niet. Veel kinderen worden gratis thuis afgehaald dankzij een aanzienlijk schoolbusprogramma. Het is eigenlijk pas na de middelbare school dat opleidingen, zo men die wil, erg kostbaar worden. Het collegegeld is flink in Canada en andere studiekosten lopen ook aardig op, maar daar is er dan weer een vrij gul "student loan"  programma voor beschikbaar.

En alsof dat allemaal nog niet mooi genoeg is, krijgt je kind terstond bij geboorte in Canada het staatsburgerschap. Dit gaat volgens het "Jus Soli" systeem; met andere woorden: de geboorteplek bepaalt je nationaliteit. (Dit in tegenstelling tot het in veel landen gebruikte "Jus Sanguinis"  waar je nationaliteit wordt bepaald door de nationaliteit van de ouders).

Zo kan het dus goed gebeuren dat, bij geboorte, het kind ook de nationaliteit van de ouders verkrijgt. Stel je voor: een dubbele nationaliteit, gratis en voor niks – en dat mag gewoon in Canada. Jubelend stel je dan vast dat het haast niet beter zou kunnen.