Het is een behoorlijk zooitje op het gebied van de medicijnverstrekking in Canada. Wie wel en niet gedekt is, dat hangt er maar vanaf. Hoe het eigenlijk zit, dat weten er maar weinigen.

Ooit zul je hier het begrip "Drug Coverage"  tegenkomen. Voordat je je er de gekste dingen bij begint voor te stellen, laten we eens kijken wat daarmee wordt bedoeld.

Het gaat erom bij "Drug Coverage"  of je je medicijnen zelf moet betalen of niet. Of, en dat komt ook heel vaak voor, welk deel ervan je moet betalen. Deze vraag is niet eenduidig te beantwoorden want het is voor telkens anders.

Heel officieel vallen medicijnen, ook als je ze op recept krijgt, niet onder de nationale gezondheidszorg, de "Medicare". Daar is een uitzondering op, namelijk als je deze uitgereikt krijgt in een ziekenhuis gedurende een behandeling daar. Je krijgt dan de medicijnen die je ter plekke nodig hebt wel zonder kosten. Voor medicijnen die je later, buiten het ziekenhuis, dan nodig zou hebben krijg je een recept. Daarmee ga je naar een apotheek, waarvan er ontzettend veel zijn in Canada.

Wat er vervolgens gebeurt is echt niet een standaardverhaal. Wie een vaste baan heeft, die krijgt er over het algemeen een "Drug Plan"  bij waarbij een deel van de medicijnen, maar bijvoorbeeld ook weer niet alle medicijnen, gedekt zijn. Er zijn goede en niet zo goede "Drug Plans".  Het ligt er maar net aan wat de werkgever voor de werknemers heeft afgesloten. Er zijn trouwens ook werkgevers die helemaal geen "Plan"  aanbieden. Of alleen nadat men er een tijdje heeft gewerkt.

Per provincie zijn er mogelijkheden voor ouderen en voor de allerarmsten om hun medicijnaankopen vergoed te krijgen. Deze voorziening is overal anders geregeld en ook niet voor alle groepen hetzelfde. Zelden wordt alles vergoed, meestal moet de patiënt nog een gedeelte zelf betalen.

Men neemt aan dat er ongeveer zes miljoen Canadezen zijn die helemaal geen "Drug Coverage"  hebben. Dat betekent dat men bij de apotheek, bij aanschaf van een medicijn, de volle mep moet betalen. Voor velen is dat geen probleem omdat men zich dit goed kan veroorloven. Voor een andere groep is het ook geen probleem omdat men geen medicijnen nodig heeft. Er zijn, zo neemt men aan, zo'n één Miljoen Canadezen die de medicijnkosten niet of met veel moeite kunnen opbrengen. Velen zullen bijvoorbeeld moeten beknibbelen op eten, kleding of andere zaken, om zich de medicijnen te kunnen veroorloven.

Voor wie geen "Drug Coverage"  heeft, zijn er overigens wel regelingen te treffen met afzonderlijke verzekeringsmaatschappijen. Maar die zijn ook niet gek, die nemen alleen klanten aan voor nog-niet bestaande kwalen. Met terugwerkende kracht zijn er nooit verzekeringen te vinden waarop men kan terugvallen.