Meer olie dan ooit in Canada;
En eigenlijk wordt het elk jaar weer wat meer.
In Canada wordt veel olie gewonnen en daarmee heb je ineens een belangrijke reden te pakken waarom het land zo rijk is. En nu wordt zojuist bekend dat er ook nog eens een stijgende lijn in zit.
Daarbij valt vooral op dat er zo ontzettend veel olie (en gas) van de teerzanden in noord-Alberta komt. Dit jaar worden er elke dag zo’n 3.5 miljoen eenheden (vaten) afgezet. Dit is weer enkele procenten meer dan vorig jaar. Men voorziet dat er in 2030 zo’n 3.9 miljoen eenheden per dag worden verkocht.
Men merkt op dat de toename in de afzet niet zozeer komt doordat er nieuwe projecten zijn opgestart maar dat er over het algemeen meer wordt geproduceerd uit dezelfde winningsgebieden.
In vaktermen legt men het kort en krachtig zo uit: "The increased trajectory for Canadian oilsands production growth amidst a period of oil price volatility reflects producers' continued emphasis on optimization — and the favourable economics that underpin such operations," Aldus een marktanalist die al flink wat jaren in het vak zit.
Maar er is geen feestje zonder tegenbericht. Op GreenPeace kun je haast altijd wel rekenen om een ontnuchterend bericht rond te strooien. De uitstaat aan broeikasgassen gaat omhoog met de productie. Elk jaar wordt de productie meer en dan ook de vervuiling.
Steevast wijst men dan naar de klimaatverandering met de daaraan geschakelde problemen zoals droogte, hardnekkige bosbranden, idioot hoge temperaturen maar ook andere uitersten in het weer, zoals overstromingen en windhozen.
Zo zou GreenPeace gaarne zien dat de federale overheid met maxima voor de uitstoot op de proppen kwam. Voorlopig is dat helaas niet zo en daar zijn duidelijke redenen voor: de overheid strijkt een vermogen op aan royalty’s én de economie draait er wel erg lekker op. Velen verdienen een leuke boterham in dit vak en moge ook dát vooral zo blijven, menen er velen.
Doordat er een nieuwe pijplijn bij is gekomen (de Trans Mountain) kan de productie nog verder oplopen. Er wordt nu zelfs gesproken over nóg een pijplijn erbij en dan richting het oosten.
Ooit zal het feest voorbij zijn, dat is verder niet echt moeilijk in te zien. Er wordt beweerd dat de teerzanden over enkele jaren hun maximale productie zullen bereiken, waarna het echt minder zal moeten worden.
Canada doet intussen gewoon goede zaken. Bedrijven en overheden vullen de zakken op gigantische wijze. Ook zoekt men op de meest uiteenlopende plekken naar andere bronnen: in het hoge noorden, op zee, in de bergen, in afgelegen gebieden. Doet er niet toe, de olie is te waardevol om zomaar te laten zitten.
Het milieu lijdt er intussen wel krachtig onder. Wie de teerzanden vanuit de hoogte bekijkt zal overvallen worden door droefenis. Een maanlandschap met giftige ellende blijft er achter.
