Zojuist is er een rapport uitgekomen van “Amnesty International” over misstanden in Canada betreffende tijdelijke werkkrachten. Misschien goed om daar even naar te kijken?

Het is niet uitsluitend in Canada dat “migrant workers” (ofwel tijdelijke buitenlandse werkkrachten) minder goed behandeld worden dan de plaatselijke bevolking. De huisvesting laat vaak te wensen over en de werkomstandigheden zijn vaak niet ideaal. Het zijn dan ook vaak toestanden waarmee de eigen bevolking geen genoegen zou nemen. Om de vacatures te vullen, trekt men daardoor juist werkkrachten aan uit verre landen.

De klachten stromen binnen van allerlei mensen die zich schromelijk misbruikt voelen. Er komt bij dat velen ook grof zijn misleid. Vaak betaalt men aanzienlijke bemiddelingskosten om de begeerde baan in het verre Canada te bemachtigen; als het resultaat dan beneden peil is, dan gaat het al snel wringen.

Iedereen in Canada heeft recht op het minimumuurloon en dat ligt op ongeveer $15. Eigenlijk kun je daar niet van leven, zeker niet als men een aanzienlijke huur moet betalen, zoals te doen gebruikelijk in de grote steden. Toch kijken migranten uit andere landen daar heel anders tegenaan want vaak zijn de lonen daar aanzienlijk lager. Men ziet er haast een buitenkansje in teneinde zo snel flink geld te verdienen in Canada.

Helaas lukt dat lang niet altijd. Afgezien van de bemiddelingskosten, kan een “migrant worker” heel wat plaatselijke onkosten te verwerken krijgen. Te denken valt aan de tijdelijke huisvesting, bewassing, eten en drinken, vervoer … och men kan het zo gek niet bedenken of er is wel een kostenpost voor te prakkiseren. Hier en daar gebeurt dat dan ook werkelijk.

Er komen klachten binnen dat de tijdelijke werknemers gedwongen worden om overuren te maken die niet uitbetaald worden. Arbeidsomstandigheden zijn vaak onveilig, vies, te warm of te koud, te lang of absurd zwaar. Medische verzorging is minimaal en pauzes, schoon drinkwater en werktijden zijn slecht geregeld.

Afgezien van gevallen van seksuele intimidatie komt ook geweld en bedreiging voor. Nogal wat werkgevers vinden het de gewoonste zaak van de wereld erop te blijven hameren dat een tijdelijke werker geen rechten heeft en het land uitgezet zal worden als men begint te sputteren.

Amnesty International zegt zo 44 actieve dossiers te hebben terwijl men vermoedt dat veruit de meeste situaties niet eens aan het licht komen. Men spreekt van “labour exploitation”, ofwel een heftige overtreding van de basisrechten van de mens.

De overheidsdienst die de vergunningen verleent voor de buitenlandse tijdelijke werknemers (Employment and Social Development Canada), omschrijft de eigen taken heel breed: "ensuring the health and safety of temporary foreign workers."

Helaas is het niet de eerste keer dat een internationale organisatie op de misstanden wijst. Hier een uiting van de VN over de tenuitvoerlegging van het gebruikte systeem: "breeding ground for contemporary forms of slavery." Uiteraard kan alles ook netjes verlopen maar dat gebeurt vaak niet.



De realiteit is dat er veel geld verdiend wordt dankzij het misbruik jegens deze buitenlanders. Da’s niet netjes en het zou Canada sieren hier eens flink tegen te gaan optreden.