Bijna iedereen in Canada zal het er over eens zijn dat het "gas" veel te duur is. Zegt men hier "gas" dan bedoelt men benzine. Men raakt er vaak zeer geëmotioneerd over.

Een beetje raar misschien om "gas" te zeggen wanneer je het echt over een vloeistof hebt (benzine namelijk) maar zo zegt men dat hier nu eenmaal, in navolging van de Amerikanen. De Britten zeggen dan nog "petrol". Maar goed, we weten wat iedereen bedoelt en daar gaat het toch maar om.

De prijs van een litertje benzine is, ook in Canada, weer aan het oplopen. Er zijn plekken in het land waar men $2 (Canadese Dollars, dus) per liter moet neertellen. Wie kan omrekenen, weet dat dit een koopje is voor bewoners van de meeste Westerse landen. Maar voor Canadezen is dit een schandalig hoge prijs. Men weet zich haast geen raad. Als de televisieploeg langskomt om de meningen van de mensen te vragen, dan spreekt iedereen graag zijn afschuw uit over die onbehoorlijk hoge prijzen. Met de zomer voor de deur, zo voorspelt men, zullen de prijzen verder omhoog gaan - want mensen reizen dan meer.

Een eerste punt is misschien dat Canadezen veelal volledig verslingerd zijn aan hun auto. Voor alles pakt men de wagen. Lopen, fietsen of de bus nemen, dat is voor velen absoluut ondenkbaar. Men rijdt dus veel en ja, wie veel rijdt, die verstookt meer brandstof. Er komt natuurlijk ook bij dat de afstanden hier aanzienlijk zijn en dat het voertuigpark veelal groot, oud en log is met vaak gigantische, weinig efficiënte motoren. Die komen nog uit het tijdperk dat benzine haast niets kostte.

Voor sommigen is het rampzalig dat de benzine weer duurder aan het worden is. Wat te denken van de minimumloner die een eind van zijn werk woont en echt niet anders kan dan zelf rijden? Die ziet dat er een enorme hap uit zijn budget wordt genomen. Maar erger nog: taxichauffeurs en pizzabezorgers, die zitten goed klem. Hun tarieven liggen veelal vast maar de brandstofkosten zijn nu ineens heel hoog.

De prijs van de benzine is een echt politiek probleem aan het worden. Met op veel plaatsen verkiezingen in het verschiet, moeten politici met plannetjes komen om het draaglijker te maken voor de mensen. Iedereen zeurt over de "carbon tax" (CO2-heffing) en velen willen het liefst alle accijnzen op de brandstoffen geschrapt zien. Dat is pas politiek populair.



Zuinigere auto's bevorderen? Nee!. Reisafstanden verminderen? Nee!. Om andere methoden van vervoer te stimuleren, men wil er niet aan. In autominnend Canada moet iedereen vooral blijven rijden.