Belasting op suiker, zou dan kunnen?
In Newfoundland & Labrador heeft men het geprobeerd.
Iedereen weet wel dat de inname van grote hoeveelheden suiker niet echt gezond is. Overheden zoeken naar manieren om het gebruik van suiker in te dammen in het belang van de samenleving.
In de provincie Newfoundland & Labrador heeft men enkele jaren geleden de daad bij het woord gevoegd en een suikerbelasting ingesteld op bepaalde dranken. Men koos ervoor dat een flesje met Cola of andere gezoete dranken zo’n 20 cent duurder moest worden. Dat geld moest naar de gezondheidszorg stromen en daardoor zichzelf waarmaken.
Opvallend was dat de consumptie van de suikerhoudende dranken nauwelijks terugliep. Kennelijk is dit een product waaraan een zekere gewenning vastzit, misschien wel een soort verslaving, zodat het nauwelijks te doen is voor mensen er mee op te houden. Intussen heeft de overheid er wel tientallen miljoenen Dollars aan overgehouden.
Toch zat het niet echt lekker. Een slimme politicus heeft bij de laatste verkiezingen deze suikertaks tot een verkiezingspunt verheven. Zou hij verkozen worden, dan zou de suikertaks geschrapt worden. Nou beloven veel politici vaak nogal wat, maar als het er uiteindelijk op aan komt, dan zijn de dingen vaak niet meer zo helder en worden vergeten of verdoezeld.
Maar bij de afschaffing van de suikertaks is het wel gelukt. Over een maand moet de belasting geschrapt zijn en kunnen de prijzen van suikerhoudende dranken weer vrolijk omlaag. Niet iedereen is daar blij over maar velen vinden het wél een stap in de goede richting. Minder belastingen, dat spreekt nog altijd erg aan.
Wat zeggen gezondheidsspecialisten er eigenlijk van? Tja, niet veel, blijkt al snel. Omdat de hoeveelheid verkochte zoete dranken nauwelijks is afgenomen, zou er geen meetbaar verschil vast te stellen zijn geweest in de glucoseniveaus bij de bevolking.
Dat al die suiker tot problemen met suikerziekte zou leiden, was in de korte tijd dat de taks bestond niet te bewijzen. Dat overgewicht zou afnemen door de verminderde inname van suiker, viel ook niet te bewijzen. Dat cariës minder zou worden was ook niet in een wip te bewijzen. Volgens de boeken is dat allemaal wel zo maar in de praktijk van Newfoundland & Labrador zijn de resultaten niet-meetbaar gebleken.
Wetenschappers zeggen dat de testperiode te kort is geweest om er conclusies aan te verbinden. Bovendien geeft men al snel aan dat er helemaal geen verminderd verbruik was, ofschoon de prijs iets omhoog was gegaan. Het experiment, als we het zo mogen noemen, is gewoon gestrand dankzij een ondoordachte politieke manoeuvre.
Als de taks dadelijk opgeheven is, moeten we dan verwachten dat het verbruik méér zal worden? We hopen natuurlijk van niet – want het blijft allemaal slecht en ongezond. Maar als het verbruik niet afnam toen de prijs omhoogging, dan zou men moeten verwachten dat het verbruik nu ook niet zal toenemen wanneer de prijs van deze dranken omlaag kan.
In andere provincies heeft men het gepiel met de suikertaks aangezien. Omdat de belasting weer zo snel werd opgeheven, durft men er nergens zwaarwegende conclusies aan te verbinden.
