Wat is dat eigenlijk in de VS? Die "ICE"?
De verhalen die erover loskomen zijn niet mals.

Telkens weer komt de term “ICE’ in het Canadese nieuws, betrekking hebbende op de immigratiediensten in de Verenigde Staten. Waarom maakt men zich druk over die ICE?
De verhalen die er doordruppelen van wat er bij “ICE” allemaal kan gebeuren, die zijn niet mals. We hebben het over de “Immigration and Customs Enforcement Agency”, wat erop duidt dan men zowel op kan treden voor immigratiekwesties als bij douanekwesties. Dictator Trump heeft enorme toezeggingen gedaan aan ICE waardoor ze doortastend te werk kunnen gaan.
Zo werkt ICE in een soort juridisch vacuüm. Wie te maken krijgt met de politie in de VS, ongeacht op wat voor vlek, die heeft bepaalde rechten. Die worden ook altijd duidelijk uitgesproken als je ergens in de moeilijkheden lijkt te komen, zo van “You have the right to …” (enzovoort). Maar omdat ICE geen politiedienst is, zijn de regels heel anders.
Wat men daar doet is mensen oppakken en ze dan, in afwachting van een beslissing, gewoon ergens opsluiten in een ICE-faciliteit. Dat is een soort gevangenis maar wordt, over het algemeen, door een bedrijf gerund, niet dus door de overheid. Het is een winstfabriek, zou je kunnen zeggen.
Opmerkelijk is dat er de laatste maanden ontzettend veel meer mensen zijn opgepakt dan voorheen; of althans zo lijkt het. De mensen worden wel officieel opgepakt, met handboeien en een heleboel zwaarbewapende ICE-medewerkers – maar dan lijken ze te verdwijnen in een mallemolen waar niemand, van buitenaf, de weg in weet. Het is, bijvoorbeeld, vaak onduidelijk waar de mensen eigenlijk zitten en hoe ze bereikt kunnen worden.
Om hoeveel mensen het eigenlijk gaat is niet helemaal duidelijk. Er wordt vanuit gegaan dat het er veel meer zijn dan officieel wordt toegegeven. Zo zouden er momenteel, volgens Global Affairs Canada ongeveer 55 Canadezen gevangen zitten in zo’n ICE-faciliteit. Maar dat zijn zeker niet de echte cijfers want de informatieverstrekking is traag en vaag.
Vast en zeker zijn er ook Canadezen die geen ruchtbaarheid aan hun situatie willen geven. Misschien is dat om juridische redenen, maar het kan ook gewoon schaamte zijn.
Het betreft dan bijvoorbeeld gevallen van Canadezen die al dan niet officieel naar de VS zijn verhuisd en die met de wet in aanraking zijn gekomen door een overtreding. Of die last kregen met hun aanvrage voor Amerikaans staatsburgerschap vanwege missende paperassen. Men benadrukt in ieder geval dat het niet gaat om misdadigers.
ICE arresteert mogelijk nu zo’n 3000 mensen per dag in alle uithoeken van de VS. Waar de mensen precies vastgehouden worden is onduidelijk. Wie zo op zoek gaat naar een familielid, wordt eindeloos in het rond gestuurd en krijgt al snel tegenstrijdige antwoorden – want niemand weet het kennelijk echt.
Intussen worden de detentiecentra uit de grond gestampt en worden ook dagelijks deportatievluchten georganiseerd, ofschoon men ook daarover nogal geheimzinnig doet. Wie er wanneer wordt uitgezet, dat wordt nooit precies doorgegeven.
Canada zou graag zien dat de uitzetting naar Canada van gedetineerden spoedig gebeurt; dan kan men rustig bekijken wat er eigenlijk aan de hand was en eventueel verdere stappen ondernemen, althans diegenen die toch weer terug naar de VS zouden willen.