Resultaten van een Canadese architect;
Poging om de woningnood snel op te lossen.
Zoals welbekend heerst er vrij recentelijk in Canada een gigantische woningnood. Jarenlang was er een overschot aan huizen maar nu zijn er heuselijk haast overal in het land flinke tekorten.
Dat dit een probleem is voor velen, moge duidelijk zijn. Overheden van alle niveaus buigen zich over het probleem en verzinnen mogelijkheden voor bedrijven en landeigenaren om toch redelijk snel het bestand aan huizen uit te breiden, liefst natuurlijk in de voordelige prijscategorieën.
Eén manier om het creëren van meer woongelegenheid aan te moedigen komt uit de gemeente CBRM (Cape Breton Regional Municipality). Aan de Canadese oostkust gelegen, beslaat de gemeente een enorm gebied waar ook een middelgrote stad bijhoort: Sydney. Op een gebied van ruim 2000 m2 wonen er hier nog geen 100.000 mensen. Ruimte zat, dus.
Het gemeentebestuur heeft zojuist een vijftiental goedgekeurde architectonische bouwplannen uitgegeven die gratis beschikbaar worden gesteld aan diegenen die een huis willen gaan bouwen. Op zich past dit wel in het idee van de “Canadese droom” dat je een huis moet hebben met een tuintje. Overigens zitten er ook wat kant-en-klare plannen in de portefeuille voor wie een twee-onder-een-kap wil of zelfs een klein standaardappartementengebouw.
Het aardige ervan is dat de plannen ook echt goedgekeurd zijn. In samenspraak met plaatselijke bouwondernemingen zijn de details uitgewerkt. Doordat van tevoren alle haken en ogen zijn gladgestreken zou de bouw redelijk snel kunnen en daardoor ook iets voordeliger zijn. Men mag de aanvrage voor een bouwvergunning overslaan, want de plannen zijn al goedgekeurd.
Bij de eerste inloopdag na de presentatie van deze plannen was het druk op het gemeentehuis. Velen wilden wel eens zien wat de mogelijkheden zijn. Opvallend is dat ook zojuist een goedkeuring is verleend voor huiseigenaren met een grondstuk van een bepaalde minimumafmeting, om er een tweede huis op te zetten. Daarbij denkt men vooral aan inwonende oudere kinderen of zelfs ouders.
Ook bouwondernemingen zijn enthousiast. Doordat alles zo gestroomlijnd werd klaargemaakt, denkt men sneller en efficiënter te kunnen werken. Het mes zou dan langs twee kanten moeten snijden: de huiseigenaar is voordeliger uit en het bouwbedrijf kan ietsje meer verdienen doordat alles zoveel sneller gaat.
Ook uit de rest van Canada is er belangstelling voor deze ontwikkeling. Men grijpt intussen alles graag aan als dat leidt tot meer woningbouw. De primaire groep is en blijft die van de voordeligere categorie. Men meent echter dat extra bouwen in dit geplande segment tot doorstroming zal leiden en daardoor ook positief kan uitpakken in andere (vooral voordeligere) wooncategoriën.
Een bijkomend voordeel voor CBRM is dat het wellicht nieuwe inwoners aantrekt, liefst natuurlijk ook die kunnen helpen bij de bouw van het nieuwe woningbestand. Omdat dit deel van Canada wat afgelegen is, was de groei er een beetje uit. Dat hoopt men zo toch weer een te jagen.
Men is niet bang dat de voorgeplande huizen er als eenheidsworst gaan uitzien. Canadezen zijn er goed in om hun huis een persoonlijke uitstraling te geven, eventueel door er iets bij te bouwen, zoals een garage. Dit leuke plannetje zou best wel eens succesvol kunnen wezen.
