Canadese jeugdwerkloosheid veert weer op;

Wat zouden daarvoor de redenen kunnen zijn?

Het ging zo goed met Canada’s arbeidsmarkt. Sommigen zeggen zelfs dat het eigenlijk té goed ging. Werkgevers konden maar moeilijk aan werkwillige krachten komen – en dat in bijna het hele land.



Hoe snel de dingen kunnen veranderen, begint nu weer duidelijk te worden. Plotseling heerst er weer jeugdwerkloosheid. In de groep van 15 to 24-jarigen is het ineens lastig geworden om een baan te vinden. De bordjes met “help wanted” en zo, die zijn ineens weer weg. Het bureau voor de statistiek weet het ook: het percentage jeugdwerklozen is zo groot als het 30 jaar geleden was.

Het betekent vooral dat diegenen die nu net afgestudeerd zijn, uiterst moeilijk aan een passende baan kunnen komen. Ineens zijn er weer tientallen gegadigden voor een baan. Wat werkgevers dan vaak het liefst doen, is om iemand aan te nemen die al werkervaring heeft - en die zijn over het algemeen ietsje ouder. Op die manier blijven de nieuwkomers een beetje achter; ze kunnen maar geen werkervaring opbouwen!

Velen wijzen snel naar de handelsoorlog met de VS, waardoor bedrijven zich nog eens goed achter de oren krabben alvorens iemand erbij aan te nemen. De onzekerheid op de afzetmarkten speelt daarbij zeker een rol. Door de invoerrechten weet men ook niet zo precies wat de inkoopkosten van bepaalde benodigdheden zullen zijn: nog weer meer onzekerheid.

Helaas is ook een veelgehoord thema dat de werkloosheid wordt aangewakkerd door al die recente immigranten die alle baantjes wegpikken. Die zouden gretig vooral de minst betaalde banen opslobberen, zodat “echte Canadezen” niet aan de bak kunnen komen.

Ook inflatie wordt wel genoemd als oorzaak voor de gering beschikbare banen. Doordat alles duurder wordt, kopen mensen minder en hebben de winkels minder personeel nodig. Een logische gedachte is dan ook weer dat dit de werkloosheid enigszins zou aanwakkeren.

Een vuistregel is en blijft dat bedrijven voorzichtig zijn met het doen van investeringen als er veel onzekerheid heerst. Zelfs als de orderportefeuille nog goed gevuld is, dan nog is het misschien verstandig om even rustig aan te doen. Zeker niet nog snel een productie-eenheid erbij plaatsen, want hoe het er over enkele maanden zal uitzien, daar hebben velen een hard hoofd in.

De overheid, de media en vooral ook andere bedrijven geven aan dat we ons aan het opmaken zijn voor een periode van economische teruggang. Een recessie is waarschijnlijk. Het is nu dan onverstandig om te investeren in machines of nieuwe werknemers. Iedereen doet een beetje pas op de plaats.

Het zijn trouwens niet alleen de afgestudeerden die nu ineens moeilijk aan werk kunnen komen. Ook zomerbaantjes zijn maar moeilijk te krijgen, of althans moeilijker dan in voorgaande jaren. Veel jongeren zijn wel een beetje afhankelijk van een zomerbaantje. Daarmee kan er bijvoorbeeld vast wat geld opzij worden gelegd om het collegegeld voor het komende seizoen op te hoesten.

Opmerkelijk is wel dat deze marktteruggang al zo snel te merken is nadat Dictator Trump zijn haatdragende maatregelen heeft genomen. Want daar is haast iedereen het wel over eens: het is zíjn schuld.