Deze aardige stad in de provincie Saskatchewan heeft het financieel zwaar te verduren. Men heeft een politieke afspraak gemaakt om het belastingtarief (OZB) met een half procent te verlagen.



Je zou zeggen … wat maakt dat nou uit? Maar het scheelt een gigantische hoeveelheid in de inkomsten van de stad, die inderdaad bijna helemaal afhankelijk is van die belastinginnames. Het ging financieel al niet zo best hier, wat vorig jaar resulteerde in een OZB-opslag van ruim 7 procent. En dat is echt in het verkeerde keelgat geschoten bij het electoraat.

Dus moest er dit jaar iets gedaan worden voor de burgerij. Na veel wikken en wegen gaat het tarief nu omlaag – iedereen blij. Maar intussen gaan er wel heel veel onkosten gewoon door of lopen op. Het personeel bijvoorbeeld, de pensioenvoorziening – daar moet allemaal meer geld naartoe dan vorig jaar. Da’s elk jaar zo, dus dat gaat niet een, twee drie veranderen. Wat nu?

Het eerste waar men aan kon denken was om veel adviseurs-op-contract dan maar te schrappen. Wat die precies doen of deden, dat wordt verder niet uit de doeken gedaan. Maar om de een of andere reden kan dit niet doorgaan. We vermoeden dat dit met de waarde van de voortdurende contracten heeft te maken. Contractbreuk zou wellicht net zo kostbaar geweest zijn.

Als het niet uit die hoek komt, wat dan? Nu heeft men bof dat de “carbon tax” (CO2-heffing) zojuist in Canada is afgeschaft, ook weer onder politieke druk. Het rare van die taks was dat ook gemeentes daaraan moesten bijdragen. Op elke liter benzine, dieselolie of kubieke meter aardgas moest die heffing worden betaald. En nu niet meer. Tel uit je winst, dat is de eerste hobbel genomen in de strijd om de financiën weer een beetje vlak te krijgen.

In paniek is men maar begonnen met bepaalde investeringen uit te stellen. Zo heeft men het plan om de behoorlijk oude stadsbussen deels te vervangen, maar weer in de ijskast gezet. De reizigers moeten verder hobbelen in eigenlijk afgeschreven bussen. Wel kost dat aanzienlijk meer aan onderhoud – maar da’s voor later zorg.

Ook zet men het mes in de “custodial services” voor de stedelijke gebouwen. Daar moet je je eigenlijk de onderhoudsploegen, schoonmakers en beveiligers bij voorstellen. Daar wordt nu ook op gesnoeid en flink ook. Opnieuw zal dat iets schelen op de korte termijn – maar het onderhoud zal er juist op de lange termijn onder lijden.

Ook heeft men een bedrag geschrapt voor het onderhoud van de wegen. Die zijn hier niet al te best met veel gaten en scheuren – maar het is voordeliger daar dan wat “hot patch” in de gieten zodat de weg in ieder geval weer heel is. Ook hier schuift men de problemen daarmee gewoon door naar de toekomst – want het groot onderhoud aan de weg wordt er later alleen maar kostbaarder door.

Men wil ook $100.000 gaan besparen op stookkosten. Zo staat het althans in de begroting. Hoe dat zal uitpakken is niet duidelijk. Moet het zwembad dan maar wat kouder of moeten de ambtenaren maar een extra trui aandoen achter hun bureau?

Het plan om de websites van de gemeente te beveiligen met “cyber security” wordt ook uitgesteld. De hackers kunnen zo nog een jaartje langer gretig hun gang gaan.

Al met al is dit soort financieel beleid een typisch voorbeeld van korte-termijn denken, zoals we wel vaker zien in de Canadese politiek. En iedereen glimlacht, want er wordt nu toch geld bespaard?